Evy Boer-de Wit schrijft boek over rode en blauwe dorp Grave

GRAVE - In 2019 werd in Grave de eerste Indië-herdenking gehouden. Na een lange voorbereiding slaagde een groepje Indische Nederlanders erin een indrukwekkende herdenking te organiseren. Uit het verhaal in Arena van die gebeurtenis: “Het idee hiervoor is bij verschillende mensen tegelijk ontstaan. Mensen met een Indische/militaire achtergrond, waarvan er nog velen in Grave wonen. Mensen van de tweede generatie, die in Nederland zijn geboren. De generatie die alle verhalen over het vertrek uit Indië heeft horen vertellen. Beschrijvingen van hartverscheurende situaties van vertrekkende en achterblijvende familieleden. Over afscheid die je mensen eigenlijk niet aan kunt doen. Afscheid van ouders en grootouders en omgekeerd van kinderen en kleinkinderen. Voorgoed. Definitief”. Woorden van Fred Hulsman, destijds voorzitter van de herdenkingscommissie.

‘Die herdenking was een geweldig succes. Het zette mensen weer aan het denken. Verzwegen herinneringen kwamen terug. ‘Vroeger zit diep in je verborgen. Met al zijn mooie, dwaze en verdrietige , maar vooral onvergetelijke herinneringen”, staat voorin het boek van Evy Boer - de Wit geschreven. Ook zij is geboren in Grave. Op het Van Coothplein: ‘We kwamen hier in de wijk allemaal samen te wonen in woningen die speciaal voor de mensen die uit Nederlands-Indië terugkwamen. 84 woningen. Later werden dit het rode en blauwe dorp, te herkennen aan de kleur van de dakpannen. We woonden er samen met Nederlandse en Molukse mensen. Gemengd. Kleur speelde geen rol. Iedereen kende iedereen. We speelden allemaal met elkaar. Het werd een wijk waar vriendschappen werden geboren, verkeringen aan en uit gingen en waar ‘gemengde” huwelijken normaal waren. Maar ook, waar het verleden onder een beschermende deken bleef liggen. Een verleden, gebaseerd op gedeelde ervaringen van de mannen. Ervaringen die te pijnlijk waren om over te praten. Na de eerste Indië-herdenking werd de deken wat opgetild en kwamen de eerste verhalen naar buiten. Die herdenking was op dit gebied niet alleen mooi, maar ook nodig”.

De herdenking, de verhalen, het gevoel van vroeger, brachten Evy ertoe om actief mee te doen met de organisatie van de herdenking. Ze werd zelfs voorzitter van de commissie: “Die eerste herdenking was een enorm succes. De tweede viel midden in coronatijd en dat was zonde. Er werd zoveel mogelijk digitaal aan gedaan en burgemeester en mevrouw Roolvink legden een krans. Het bleef wel levend. Via Facebook verzamelde ik foto’s van gebeurtenissen en gezinnen, van de Wegwijzer waar de meeste kinderen met een Indische afkomst naar school gingen. Mensen doken in hun albums en vonden hun geschiedenis. Foto’s, teksten en verhalen kwamen weer boven. Ik ging verder met een plattegrond van de straten van het rode en blauwe dorp. Met veel hulp van mijn Facebookvrienden kregen de huizen de namen van vroegere bewoners. De belangstelling was zo groot, dat ik besloot om er een boek van te maken. Met niet veel tekst, maar waar de foto’s het verhaal vertellen. En dat boek is klaar. Met heel veel inbreng van (oud-)bewoners van het rode en blauwe dorp”.

Het boek
‘Het rode en blauwe dorp in Grave”, is de titel. Evy: ‘Het boek telt 320 bladzijden. De kostprijs is 10 euro. Ik heb de prijs bewust laag gehouden zodat iedereen het moet kunnen aanschaffen. In het boek vind je van alles door elkaar. Foto’s, teksten, krantenberichten. Ook het BHIC werkte mee. Je ziet families, verjaardagen, schoolklassen, huizen, straten, van alles. Een compleet beeld van de geschiedenis van het rode en blauwe dorp, zoals wij het ons herinneren”.
U kunt het boek bestellen via de mail: evy1958@outlook.com. Daarna wordt het geprint en gebonden. Als het boek klaar is, krijgen alle inschrijvers een uitnodiging om het boek bij Evy op te halen. Een deel van de opbrengst gaat naar het zo gewilde monument op het Van Coothplein in Grave.