‘Geen wilde kat in de Maashorst’

MAASHORST - Het verspreidingsgebied van de Europese wilde kat spreidt zich langzaam maar zeker uit van de (verzadigde) natuurgebieden in de Eifel en Ardennen naar Nederland. Jonge dieren trekken weg uit Duitsland en België op zoek naar een eigen leefgebied en een partner. Afgelopen donderdag dook de wilde kat ook op in natuurgebied De Maashorst. Althans, volgens de waarneming van Schaijkenaar Jos Verhoeven.

“Ik heb een Europese wilde kat gespot in de wei grenzend aan de Maashorst achter onze boerderij”, vertelt Jos Verhoeven. “Mijn camera is enkel op het laatste moment ingeschakeld, zodat we alleen zijn achterkant en staart vastgelegd hebben. Maar die is onmiskenbaar van de wilde kat.”

UPDATE 1 december: ‘Geen wilde kat’
In een reactie op de waarneming van Jos Verhoeven stelt de Veghelse Annemarie van Diepenbeek, co-auteur KNNV Veldgids Europese Zoogdieren en auteur KNNV Veldgids Diersporen Europa, echter dat het hier niet gaat om een wilde kat. “De conclusie van Jos Verhoeven dat het een ‘wilde kat’ betreft, klopt helaas niet, ook al heeft hij dit vermoedelijk vanwege de stompe staartpunt geconcludeerd”, stelt Annemarie. “Op de linkerfoto, gemaakt met een wildcamera, is duidelijk te zien dat de strepen op de staart onregelmatig van vorm en breedte zijn. Dit terwijl een vast kenmerk van de wilde kat de losse strepen zijn, ringvormig en regelmatig van vorm, in combinatie met de dikke, stompe staartpunt. Dat is duidelijk niet het geval met de kattenstaart op de wildcamopname. Ook de tekening van de flank, voor zover zichtbaar op de nachtopname, komt niet overeen met het zwak getijgerde (’verwassen’) patroon van een wilde kat. De kat op deze wildcamopname is een van de vele variaties die er mogelijk zijn in het uiterlijk van huiskatten, ook verwilderd levende, soms inderdaad met een relatief stompe staartpunt. Cyperse katten kunnen sterk op een Europese wilde kat lijken, maar toch is er een aantal kenmerken waarop ze te onderscheiden zijn. De staart is de meest in het oog springende; de foto geeft daarover duidelijkheid. Helaas dus geen wilde kat in de Maashorst. Wat niet wil zeggen dat zij er nooit zal komen, maar zover is het nog niet (voor zover bekend althans).”

De Europese wilde kat is geen verwilderde huiskat, maar een aparte soort die lang uit ons land weg was, maar nu terug is in Brabant. Al voor de Middeleeuwen verdween de wilde kat uit Nederland. Jacht, ontbossing en versnippering waren daarvan de belangrijkste oorzaken. Door bescherming en natuurontwikkeling breidt de soort zich nu uit. De wilde kat leeft vooral in het bos, maar gebruikt ook natuurlijke graslanden om zijn voedsel te zoeken. Hij zoekt in de nacht naar muizen, andere kleine dieren en soms zelfs aas.

De Europese wilde kat is een eigen soort, die wel verre familie van onze huiskat is. De wilde kat kwam zelfs al lang vóór de huiskat in Nederland voor. Een wilde kat is grijs, bruin of soms rossig, met een donkere tekening, die op de flanken meestal wat vager is. De staart is dik, met drie tot vijf zwarte ringen, en eindigt in een stompe zwarte punt. Over de rug loopt een zwarte streep, de aalstreep, die eindigt vóór de staart. Ook de licht vleeskleurige neus is een kenmerk van wilde kat. Tenslotte zijn de voetzolen van een wilde kat alleen bij de tenen zwart of donker gekleurd (het deel dat de grond raakt als de kat loopt). 

De wilde kat stelt hoge eisen aan zijn leefgebied. Net als veel andere roofdieren laat de aanwezigheid van een populatie wilde katten zien dat het gebied ecologisch goed functioneert. Er is voedsel, schuilgelegenheid, ruimte, rust en wildheid voor een relatief groot dier, en bovendien kan de soort zich goed door het landschap verplaatsen om nieuw leefgebied of een partner te vinden.