Graafse Merel van Lamoen is succesvol illustrator

GRAVE/DEVENTER - “Op de basisschool wist ik eigenlijk al welke richting ik later uit wilde gaan”, zegt een vrolijke en enthousiaste Merel van Lamoen. “Ik ben een echte Gravin. Geboren en getogen in Grave. Op basisschool Hartenaas deed ik mee aan een wedstrijd kijkdozen maken, met als onderwerp: ‘hoe zie je jezelf over twintig jaar?’. Georganiseerd door de provincie Noord Brabant. Ik had een doos gemaakt met een schildersezel in een kunstenaarsatelier. Met schilderijtjes aan de kant en ik was zelf bezig met het schilderen van een fruitschaal. En ik won warempel de tweede prijs van de hele provincie”. Merel kan er nog uitbundig om lachen. “Op het Merletcollege deed ik de afdeling CKV. Culturele Kunst Vorming. Ik vond het enthousiasme van leraar John Broes aanstekelijk en heerlijk. Van het VMBO ging ik naar de Havo. Daarna deed ik 2 jaar Kunst en Cultuur in Den Bosch, gevolgd door vier jaar Illustratie op de Kunstacademie in Breda. Ik slaagde en was freelance illustrator”.

Door Freddy Klooté

“Illustratoren zijn bijna niet in loondienst”, vertelt Merel verder. “Dus werk je voor jezelf. Dat is best moeilijk. Zeker als je net van school komt. Je moet ervaring opdoen en je hebt natuurlijk de andere afgestudeerden die nu plotseling concullega’s zijn geworden. Het is wel zo dat iedereen een eigen stijl heeft en zijn eigen richting zoekt. In mogelijkheden als boeken, kranten en tijdschriften, reclame, verpakkingen, strips, etcetera. Ik ben begonnen met het illustreren van kinderboeken. In opdracht van een uitgeverij. Zo illustreerde ik ‘In Holland staat een huis’ en ‘In rep en roer’. Dat laatste boek heeft ze bij zich: “Mijn familieleden, ja, zelfs onze hond, figureerden tussen de tekeningen. Het was een heerlijk boek met stralende tekeningen. Uitnodigend voor de beginnende lezer. Dat vond de uitgever tenminste. Speciaal geschikt ook voor lezers met dyslexie. De uitgever was dus enthousiast en nog drie boeken volgden. De schrijver schreef en ik deed de illustraties. Dus een mooie start. Ik maakte verder illustraties voor mezelf en maakte daar ansichtkaarten en posters van. Die werden via winkels en mijn site Merelvanlamoen.nl verkocht.

De lijst van opdrachtgevers mag er inmiddels zijn: Uitgeverijen Zwijsen, Malmberg, Moon, Leopold edding Benelux, NRC Handelsblad, Vara, ANWB/Kampioen (3.7 miljoen oplage), Podium Bloos, Restrain Company Ltd, Gastrobar FLOOR, Gemeente Grave, Stichting Print, Stichting Papageno, Actief Leren Lezen, enzovoort.

Merel vertelt opgewekt verder: “Een illustrator is iemand die beeld maakt bij een tekst. Ik ben van de toegepaste illustraties. Ik krijg een tekst: een verhaal, artikel, een weetje of een product. Dan maak ik daarbij een illustratie die ondersteunend werkt of uitleggend is. Of ik maak illustraties die het verhaal vertellen. Ik verwerk gevoelens in mijn illustraties door te spelen met de wenkbrauwen om bijvoorbeeld boosheid weer te geven. De ogen kan ik gebruiken om verdriet of blijdschap weer te geven. Ook met de houding van het lichaam kun je expressie in kwijt. Met het kleurgebruik kun je de sfeer bepalen. Met die kleuren gaat het eigenlijk heel natuurlijk bij mij, behalve als ik rekening moet houden met de huisstijl. Of als ik het rustig en overzichtelijk wil houden, dan bepaal ik van te voren een kleurenpalet. Ik merk dat illustraties steeds meer visueel aantrekkelijker moeten zijn. Er wordt steeds minder gelezen, dus de illustraties werken dan uitnodigend, waardoor een artikel misschien wel gelezen wordt”.

Het hele proces van opdracht tot illustratie. Merel: “Ik krijg van een bedrijf een mail met een vraag. Heb je tijd voor een illustratie bij dit artikel? Met informatie over deadline, hoeveelheid en aanvullingen als “er moeten twee strooi-illustraties bij”. Dat zijn losse illustraties die door het artikel heen kunnen lopen. Als ik bevestigend antwoord, krijg ik de platte tekst. Die lees ik en dan gaan de radertjes in mijn hoofd lopen. Terwijl ik lees zie ik beelden voor me. Dan ga ik schetsen maken. Wat wil ik laten zien? Wat is het doel? Ik maak composities en die stuur ik op naar de redacteur voor feedback. Dan kan de grafisch ontwerper alvast met de opmaak beginnen. Daarna krijg ik feedback van de redacteur. Ik moet dan ofwel iets aanpassen of het is een go. Bij een go ga ik uitwerken: de tekening opnieuw maken, maar dan voor het echt. Met kleuren en details. En weer stuur ik het resultaat op. Bij een commentaar ga ik veranderen en anders is de opdracht klaar. Het is in zijn totaliteit veel werk omdat ik er altijd veel details in wil doen. Ik vind het leuk om zo te illustreren dat je elke keer als je kijkt weer nieuwe dingen ontdekt. Ik ben zelfstandig en ben vrij om in alle variaties aan verschillende opdrachten te werken”.

Voor de toekomst heeft Merel van Lamoen, die tegenwoordig in Deventer woont, niet veel wensen: “Ik hoop dat ik dit werk kan blijven doen. Nog meer boeken, bedrijven helpen met folders, online werk. In mijn eigen bedrijfje werken, niet te groot. Alleen werken, zelf blijven tekenen. Tekenen is mijn leven”.