Trees Ouwens zet zich in voor mensen in Afrika

Door Freddy Klooté

GRAVE - De ontvangst bij Trees Ouwens (foto) is allerhartelijkst. De koffie smaakt heerlijk en het gesprek is al snel in volle gang. Eigenlijk is het niet de meest geschikte dag dat ik kom, want het is de verjaardag van haar vier jaar geleden overleden echtgenoot Theo. Maar het gesprek is een welkome afleiding voor de vrouw, die zich samen met nog een dozijn andere vrouwen inzet om kinderen en volwassenen in Afrika aan kledij te helpen.

Ik kwam haar naam tegen op Facebook waarin zij haar volgers vroeg om wol en katoen. ‘’Je mag het ook aan de deur zetten, of naast het huis, als ik niet thuis ben’’, Stond er bij. Het wekte mijn nieuwsgierigheid op. Zoveel wol en/of katoen? Trees lacht: “Ja, we zijn elke woensdag met een clubje van ongeveer twaalf vrouwen bij elkaar in Catharinahof en naast gezellig kletsen wordt er hard gewerkt”.

Trees Ouwens
“Ik ben 64 jaar geleden geboren in Nijmegen. Mijn vader had er een kapsalon. Ik ging er naar de lagere school bij de nonnen. Toen mijn vader met pensioen ging, staken we de Maas over. Mijn ouders zochten er een huis en zo kwamen ze met hun drie kinderen in Grave terecht. Ik kwam op de meisjesschool bij meneer Jaspers terecht. En van daaruit ging ik naar de huishoudschool. Eerst bij juffrouw Rutten en later bij meneer Arts. Na de huishoudschool, ik was vijftien, ging ik meteen werken. Dat was in die tijd zo. Ik begon bij supermarkt Zwiers aan de Mgr. Borretweg, in de slagerij. Daarna heb ik op verschillende andere plaatsen gewerkt: in slagerijen, supermarkten en schoonmaakwerk gedaan. Ik heb ook nog in de gevangenis gewerkt. Ik kreeg verkering met Theo Ouwens en na ons trouwen zijn we in de Ruijllaan gaan wonen. Ik ben blijven werken tot in 1978 Christian is geboren. Twee jaar later werd Jacqueline geboren. Ik heb inmiddels twee kleinkinderen. Daarnaast hebben we via Europa Kinderhulp nog de pleegzorg gehad over totaal vier kinderen”.Tijd voor koffie.

‘Samen bezig’
Trees Ouwens is en blijft een bezige bij. In 2017 meldde ze zich aan bij ‘Samen Bezig’. Een clubje dat wekelijks op woensdagmiddag in het restaurant van Catharinahof bijeenkomt om te haken.

Trees: “De kinderen waren het huis uit, Theo was ziek, en ik had veel behoefte aan sociale contacten. En die vond ik bij ‘Samen Bezig’. Een groepje van twaalf vrouwen die veel schitterende vestjes en bijpassende mutsjes en sokjes maken voor vrouwen en kinderen in Afrika. Tegenwoordig maak ik overigens ook Graafse sjaals en dekentjes. Als ik thuis ben ga ik gewoon door. Ik haak elke week één deken. We hebben gelukkig goede sponsoren, die ervoor zorgen dat alles wat wij gemaakt hebben ook echt in Afrika aankomt. Vorig jaar hadden we totaal 58 bananendozen vol kleding naar Afrika kunnen verschepen. We hebben contact met een tehuis, waar men weet waar de noden liggen. Op Facebook doe ik soms een oproep om wol. Soms staat er een zak vol aan de voordeur van Le Sage ten Broekstraat 8. De buren weten er alles van en houden soms een oogje in het zeil”.

“Het is er gezellig in het restaurant, om samen te werken voor een goed doel. De één is bezig met een vestje, anderen met mutsen, sjaals en dekentjes. We maken ook dingetjes voor Catharinahof, die daar in de gang in een vitrine tentoongesteld en verkocht worden. De opbrengst daarvan gaat ook naar een goed doel. Er is natuurlijk ook tijd voor een gezellige babbel. Er mag gelachen worden. We steunen elkaar bij verdriet en vieren samen ook het leven. Dit alles onder het genot van een kop koffie of thee, aangeboden door Catharinahof. Voor wie zin heeft om mee te doen, we zijn er tussen 14 en 16 uur.

Trees is een enthousiaste vrouw: “Ik ga er helemaal voor. Ik heb eerder ook al rokken genaaid voor Somalische vluchtelingen, die ook bij ons in huis kwamen Het helpen zit me blijkbaar in het bloed. Net als bij mijn vriendinnen van ‘Samen bezig’.