Anonieme gulle gever verblijdt bewoners Catharinahof

Door Freddy Klooté

GRAVE - De zomer was intensief bezig met zijn laatste warmte-uitspattingen. Het overdekte terras aan de Maaszijde van verzorgings- en verpleegtehuis Catharinahof in Grave was massaal in bezit genomen door de wat onrustige bewoners van het complex. De koelte van de achter de bomen voorbij stromende Maas was meer dan welkom. Ze kwamen natuurlijk voor die geheimzinnige verrassing, maar ook het sociale element speelde een grote rol. Lekker weer, samen aan tafeltjes op het terras en gezellig weer wat bijkletsen. Uw verslaggever zat er midden in en genoot mee van dit samenzijn van de oudere medemens.

Vrijwilligers liepen af en aan om de dorst te lessen. Anke Liefrink en haar crew hadden de handen vol aan het verzorgen van de tent waarin de grote verrassing was verborgen. Aan mijn tafel kwamen vier gezellige dames te zitten. Ze waren nog steeds aan het praten over de Vierdaagse die ze vorige week hadden gelopen. Al dan niet in een rolstoel, met een begeleider. De vrijdagavond was de afsluiting. Nou, de dames hadden genoten. Van Bert van Dijk, die uit zijn hoofd een schitterend verhaal vertelde. Ook de Pechvogels uit Escharen, meestal actief tijdens het carnaval, hadden voor een schitterend optreden gezorgd. “Het waren allemaal mannen”, wist een tafelgenote me te vertellen. “Hun vrouwen hebben ook zo’n groepje dat optreedt. Die heten de geluksvogels”. De stemming zat er goed in.

Omdat het bloedjeheet was in de zon, moest er nog het een en ander verzet worden. Geen probleem voor Anke Liefrink, die het gezelschap nieuwsgierige wachtenden wel wist te vermaken. Eerst mochten de mensen raden naar de verrassing, maar dat bleek moeilijker dan verwacht. “Duofiets” werd er geroepen en dat zat er wel dicht bij. Beweegcoach Emy zette de toeschouwers nog aan het werk met “hoofd, schouders, knie en been”, dat ondanks de hitte toch met volle overtuiging werd meegedaan. En toen het moment van de onthulling. Een splinternieuwe rolstoelfiets kwam tevoorschijn. Applaus, ahhh’s en ohhhs. Een zeer gewaardeerde en nuttige gift voor de bewoners die op een rolstoel zijn aangewezen. Hun wereld wordt hierdoor plots een heel stuk groter.

Anke legde de werking uit. Een fiets, elektrisch, met ervoor ruimte om er een rolstoel op te plaatsen. Het vastmaken van de rolstoel is nog een ‘dingetje’, dus iedereen die wil gaan fietsen met een rolstoeler voorop, moet eerst een cursus volgen. Het gebruik van de nieuwe aanwinst gaat dan ook op afspraak. Bewoner René had de eer om de eerste rit te mogen maken. Emy zorgde ervoor dat hij vakkundig op het voorste deel werd vastgemaakt en onder luid applaus werd het eerste rondje gemaakt. De eerste bocht ging nog wat onwennig, maar eenmaal op gang liet Emy zien wat een geweldige aanwinst dit was. Bij terugkomst van de showronde klonk dan ook een daverend applaus en had de volgende liefhebber zich al aangemeld. “Een prachtige schenking”, daar was eenieder het wel over eens. Mijn tafelgenoten hadden het nog wel over het feit dat je jezelf moest overgeven aan de bestuurder, “terwijl we gewend zijn om zoveel dingen als mogelijk zelf te doen”.

Een mooie middag op Catharinahof. Een bijzondere schenking van een anonieme gever, een cadeau dat meteen in gebruik werd genomen en nog vele kilometers voor plezier zal zorgen en een middag van samenzijn. “Drie vliegen in één klap”, zei een blije en trotse Anke Liefrink na afloop van de geslaagde middag.