Maartje Gerrits uit Escharen backpackend door Azië: ‘En nu sparen voor de volgende tocht’

Door Freddy Klooté

ESCHAREN - Maartje Gerrits (25) uit Escharen was al op jonge leeftijd geboeid door fotografie: “Mijn ouders hadden een camera en oom Matt woonde vlakbij en was vaak aan het fotograferen. Na het Merletcollege ging ik dan ook fotografie studeren op Sint Lucas in Eindhoven. Ik begon zelfs al kleine klusjes te doen op dit gebied. Ik wilde meer en ging naar AVANS in ‘s-Hertogenbosch waar ik de studie Communicatie & Multimedia Design afrondde. Nu heb ik mijn eigen bedrijfje. Ik doe vooral lifestylefotografie. Alles wat te maken heeft met mensen: liefde, huwelijk, zwangerschap, geboorte, familie en portretten. De reacties zijn zo positief dat mijn plezier in dit werk steeds groter wordt”.

Maar ook de wijde wereld riep: “In 2021 heb ik in Santa Barbara (VS) een cursus Engels gedaan. Het was coronatijd en niks was zeker. Een cursus in Singapore was het alternatief. Santa Barbara ging door en Singapore kwam op mijn verlanglijstje. Terug in Nederland verzamelde ik informatie over backpacken. Thailand bleek het meest geschikte land om te beginnen”. “Alleen”, vraag ik, denkend aan mijn kleinkinderen. “Ja hoor”, lacht Maartje, “ik kan heel goed alleen zijn. Uitdagingen kan ik het best in mijn eentje aangaan”. Ze bereidde zich goed voor. “Ik las artikelen, bekeek filmpjes op YouTube. Ik zou in Bangkok beginnen en eindigen in Singapore. De reis zou 2 maanden duren, met een mogelijke uitloop naar 3. Op 5 november pakte ik het vliegtuig naar Bangkok”.

“Daar ben ik een paar dagen gebleven, maakte een uitstapje naar Ayutthaya om daar oude, vervallen tempels te bezoeken. Terug in Bangkok volgde, samen met tien anderen de Cor van Kessel Fietstoer. 3 uur lang door Bangkok fietsen. Druk, druk, druk. En toen begon het echte reizen. Met de nachtbus 11 uur rijden naar de grens van Thailand en Laos. In grensplaats Chang-Mai de stad verkend en weer schitterende tempels ontdekt. 

En dan verder. Laos in”. “Nog steeds alleen?”, vraag ik, ietwat benauwd. Maartje lacht keihard. “Natuurlijk, het was zo mooi dat ik daar volop van alles kon genieten. In Laos, in Houayxay, heb ik de gibbon-experience gedaan. Eén van de hoogtepunten. Leven in de jungle, slapen in boomhutten. Verplaatsen met glijden langs een kabel. Echt supervet”. Na het oerwoud kwam het water: “Op een overvolle boot naar de Kuang-Si-waterval. Schitterend. Maar ik ging verder. Met de trein naar Vang Vieng. Een trein die helemaal doorrijdt naar China. In Vang Vieng volgde weer een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt. Een ballonvaart over bergachtig gebied, afgewisseld met platteland. Met wat mist die als een deken over de stad lag en het geheel een sprookjesachtig uitzicht gaf. Via Bangkok ben ik naar Krabi gevlogen. Tijd voor wat ‘ontspanning’.” Alweer die schaterlach.

Een paar uur op een badhanddoek op het strand. Toeristisch. “Maar ik wilde alles zien. Dus na 1260 treden stond ik op de top van de Tiger Cave Tempel. Veel apen onderweg, die nogal wat belangstelling hadden voor mijn tas. Het uitzicht was weer zo’n hoogtepunt. De volgende dag was een avontuurlijke. Toen ik vanuit mijn hostel naar de pier liep om met de boot naar een volgend eiland te varen, riepen een paar mensen die daar aan het werk waren: “Wait. Wait”. Midden op straat kronkelde een slang van zo’n meter of twee. Toch maar even gewacht. Een tweede benauwd moment was de overtocht van later van het eiland naar het vasteland. Het stormde nogal, maar er mocht gevaren worden. De boot was uit vroeger tijden. We waren met tien reizigers aan boord. De stemming was goed. Beetje lacherig om alles. Toen viel de motor uit. Dat was dobberen. De kapitein kreeg hem toch weer aan de praat maar botste even later tegen een boom die onder water groeide.. We kantelden bijna. Gelukkig zagen we in de verte de pier. En wat denk je? Toen vloog de motor in brand. De kapitein keek toch ook wat verschrikt, maar bluste de brand en zette ons mooi af aan de pier. Via diverse eilanden kwam ik langs Bangkok in Kuala Lumpur terecht. Daar stond het beroemde gouden standbeeld voor de Batu Caves”.

Tenslotte kwam Maartje in haar droom terecht: Singapore. “De kers op de taart van mijn reis. Een afsluiting in stijl. Een pareltje. Met een waterval in het winkelcentrum op het vliegveld. Met Chinatown waar ik mijn hostel had. Met lichtshows. De Gardens by the Bay. Ik viel van de ene verbazing in de andere. Hypermodern. Schitterende voorzieningen. Op weg in het vliegtuig naar huis wist ik het zeker. Ik heb er de smaak van te pakken. En nu sparen voor de volgende tocht”.