Skin treats - Column Freddy Klooté

Kleindochter Veerle is van de mode en de beauty. Een gesprek met haar over deze onderwerpen lijkt op het luisteren naar een inwoner van Sechuan met een heftige beperking in de uitspraak van woorden. Ze had die ochtend een double cleansing gedaan. “Komt uit Zuid-Korea, opa. De huid wordt dan niet in één, maar in twee keer gereinigd. De eerste keer worden met cleansing oil of micellair water de make-upverzorgingsproducten weggepoetst en daarna wordt het met een milde cleanser echt helemaal schoongemaakt”. 

Aangezien ik een beelddenker ben, was het op dat moment erg druk in mijn hoofd. “Je snapt het toch wel hè opa?” Ik knikte hevig van ja. Dat was voor Veerle reden om met haar verhaal verder te gaan. “Mag ik jouw hoofd eens bekijken?” Voordat ik het wist werd mijn oude denkbol aan een uitgebreid onderzoek onderworpen. “Ik zie het al”, mompelde ze, “oma, kom er eens bij zitten. Kijk, opa heeft last van een droge, schilferige huid. Zie je die wangen? Een ramp. Die hebben echt flooding nodig. Dat is het overstromen van de huid met vochtinbrengende producten. Dus bijvoorbeeld met een toner, dan een serum, daarna een dagcrème en eventueel nog een crème met SPF”. 

Even kreeg ik het gevoel dat mijn hoofd uit elkaar ging ploffen. Dan zou het wellicht genoeg vocht loslaten. Maar Veerle ontdekte rimpels. En weer kwam een heel woordenboek uit Sechuan voorbij. “Tja, dit smeekt om retinol sandwiching”, ging kleindochterlief verder, alsof ze voor een snoepkraam stond en vertelde wat ze allemaal lekker vond. “We kunnen ook reverse skincare doen, hoor opa. Dat heb ik van glowwithava geleerd. Een tiktokker. Je huid gaat er dan heel glanzend uitzien. Of skincycling past ook wel bij jou. Hoef je alleen ‘s nachts maar op te doen. Zal ik wat dingetjes bestellen voor opa, oma?” 

Met een waslijst aan producten snelde Veerle de deur uit: “Druk, druk, druk, doei opa en oma. Volgende week is de eerste behandeling”. Uitgeput was ik achtergebleven. Vrouwlief was in de keuken. Cycloon Veerle had haar verwoestende boodschap achtergelaten. Snikkend van de lach kwam vrouwlief binnen. “Zo, nu heb je het eens van een ander gehoord. Ga maar vast sparen, want die spullen die ze op je hoofd gaat smeren zijn hartstikke duur. 

De week ging voorbij. Veerle had het druk met haar fulltime baan en belde af en toe met oma. Het gevaar leek geweken. De week erna hoorde ik weer niks van haar. Pfff, daar kwam ik mooi van af. Tot afgelopen dinsdagavond. De voordeur ging open, dus dat was familie, en Veerle kwam binnenstormen. “Hoi opa. Oma belde vanochtend dat je problemen met je computer had. Zal ik even helpen?”. Samen gingen we naar mijn werkkamer. Ik was 200% geconcentreerd om vooral het woord “huid” vooral te vermijden. “Dus je nieuw toetsenbord en muis moeten via bluetooth verbonden worden. En dat lukt niet? Even kijken, opa. Tien seconden en wat gefrummel met haar vingers over het toetsenbord, het weghalen van dat kleine dingetje waarmee oude muis en toetsenbord nog waren verbonden later, klonk haar optimistische stem: “Zo opaatje. Weer opgelost. Maar ik moet snel verder. Heb in Nijmegen een afspraak met Linde. Doei”. 

Stil bleef ik achter. De jeugd had me definitief ingehaald. En voorbijgestoken.

Freddy Klooté