Beleving - Column Freddy Klooté

“Alles begint met beleving”, vertelde Marjan Slob afgelopen zaterdag in NRC. Zij is de komende twee jaar de Denker des Vaderlands. En om dat te worden moet je volgens mij wel heel goed kunnen nadenken. Ze schreef er ook diverse boeken over. Afgelopen weekend was er veel beleving mogelijk. Als sportliefhebber probeer ik in die 48 uur zoveel mogelijk te beleven. Ik gebruik dan als hulpmiddelen de tv, de bank en/of het puntje van de stoel. Om in lijn met de gedachten van onze Denker des Vaderlands te blijven: “Belevingen van jezelf, van je omgeving, maken ons dagelijks bestaan uit”. Ons dagelijks bestaan was het weekend top. 

Het begon al op zaterdagmiddag. Milaan-San Remo. De echte openingsklassieker in de wielersport. Als menneke van een jaar of zeven mocht ik al met mijn vader mee naar allerlei wielerwedstrijden. Hij was jurylid en ik mocht op de boerenkar, waarop de juryleden achter een wankele tafel zaten, veilig rustend tegen zijn benen, de wedstrijd van nabij bekijken. Als de profs reden bleef ik tijdens de prijsuitreiking, achter het plaatselijk café in een zaaltje, tussen de grote vedetten rondhangen. Met boekje en pen. Op jacht naar handtekeningen. Het wielrennen was me met de paplepel ingegoten. De beleving van zaterdagmiddag was er één van liggend op de bank naar het puntje van de stoel. Mathieu van der Poel zorgde voor de ultieme beleving. Denker Marjan Slob: “Neem het verschil tussen schijn en werkelijkheid. Ik geloof er eigenlijk niet zo meer in”. Nou mevrouw Slob, ik wel. Ik zag Mathieu duidelijk winnen. Ook in de tientallen herhalingen die ik daarna van de finish heb gezien. 

En dan zondag ‘de Klassieker’. Ajax-Feyenoord. In de Arena. Als ik nu denk dat dit voetbalgebouw is vernoemd naar de krant die jullie lezen, dan heeft dat iets te maken met schijn en werkelijkheid van mevrouw Slob. Ook voor voetbal geldt de paplepel, mijn vader en de Belgische voetbalstadions van Cercle of Club Brugge en Gent. Met rode konen van opwinding zag ik daar de kern van ons dagelijks bestaan: beleving. Dus als vrij neutrale toeschouwer, een lichte voorkeur voor Feyenoord, dat dan weer wel, zag ik zo’n 45.000 medebewoners van deze Aardbol met enige regelmaat uit de bol gaan. Mooie pot trouwens. Feyenoord won. 

En dan verandert de vorm van beleving drastisch. Directeur Van der Sar werd bedreigd. Nota bene door het hogere segment van onze samenleving: de skybox-heren. Gelukkig niet zo erg als in Groningen, waar tijdens de wedstrijd al rellen uitbraken onder ‘Groningen-supporters’. Speler Jetro Willems en een zwik beveiligers probeerden de beleving te sussen, maar dat lukte niet helemaal. Willems kreeg nog van een heftige belever een klap op zijn hoofd.

Er was geen sprake van gezamenlijke, laat staan dezelfde, beleving. Marjan Slob: “Een filosoof kan, denk ik, wel helpen om het gesprek helderder te maken”. Maar die was in Groningen duidelijk niet aanwezig.

Je hebt dus diverse graden van beleving. Het toppunt kunnen we half mei verwachten op de Coolsingel. Zorg dat je erbij bent, want alles begint met beleving.

Freddy Klooté