Halfvastenoptocht - Column Jan van As

‘Roem is vergankelijk en je ster dooft sneller dan je licht ooit kwam!’ Deze wijze woorden sprak mijn oude vrind toen ik hem wees op een krantenartikel. In het Brabants Dagblad was uitgebreid aandacht voor de OSSE Halfvastenoptocht van dit weekend en opvallend was dat het woord ‘Zeeland’ daar helemaal niet aan te pas kwam. Ze verwezen wel naar de oorsprong van het halfvastenfeest en de bijbehorende optocht. Die teksten heb ik vroeger meermaals getypt toen we nog persbulletins moesten afleveren bij de diverse kranten. Wij noemden daar ook altijd Maaseik bij, want daar hebben de ‘founding fathers’ het van afgekeken. Wij van de Zeelandse horeca waren dolblij met die optocht. Door de diverse bedrijven werden grote artiesten ingehuurd op die zondag, maar ook de vrijdag en zaterdag waren alleszins de moeite waard om naar Zeeland te komen, want ‘t was een enorm feest.

De samenwerking met het organiserend comité was altijd een beetje stroef. Dat kwam ook doordat voor de ene horecaondernemer de optocht meer waard was dan voor de andere. Maar uiteindelijk kwamen er altijd weer centjes en medewerking. Ze dreigden altijd met de verkoop van de optocht aan Uden (of dat zomaar kon!) en dat mocht dus niet gebeuren! Het was wel een beproeving voor de Zeelanders, want op die zondag werd Zeeland hartstikke platgelopen. De meeste toeschouwers stonden in het centrum, maar ook veel bezoekers vonden een plaatsje langs de andere straten - niet zelden bij mensen in de tuin - en moesten ook af en toe plassen. Parkeren was een heel groot probleem, maar toch raakte iedereen ten langen leste zijn auto wel kwijt.

Voor ons kasteleins was het een gouwe dag. Vanaf ’n uur of 12 bestormden de mensen de muntenbalies en wij moesten zorgen dat al die zakjes met munten bier werden. We leenden personeel bij onze Udense vrienden en ex-medewerkers kwamen nog een dagje helpen. Wij hadden als een van de eersten in de regio biertanks. In het begin waren dat nog bollen en al stonden er 4 of 5, op een gegeven moment waren ze op. Dan sloot Marcel met zijn Bavaria-tankwagen op de Puttelaar aan in de optocht en kwam zo bij ons uit. De slangen liepen tussen de bezoekers door om in de kelder te komen, wat een heerlijke tijd!

Als de optocht ooit niet doorging (mond- & klauwzeer, varkenspest) dan was dat een ernstige aanslag op het jaarresultaat van de horeca. Er was ook altijd paniek over de weersverwachting, we hebben ooit een optocht door laten gaan in een sneeuwstorm. Er was altijd volop politie op de been, maar meestal verliep alles gezellig en incidenten kwamen pas als de jongens die vanaf 13.00 uur gezopen hadden, ‘s avonds de dancings werden uitgebonjourd!

Ik heb in mijn tijd diverse generaties organisatoren mogen ontmoeten en met hen mogen samenwerken. De ene was nog fanatieker dan de andere, maar de meest gedreven persoon was toch Henk Merks. Op de dag van de optocht reed de grote leider op een politiemotor rond en dirigeerde op een zeer speciale manier het hele spul. Hij was zelf politieman, dus ging de samenwerking met de hermandad helemaal perfect. Henk was niet de makkelijkste om mee samen te werken voor ons als horeca. Hij vond eigenlijk dat wij hem op onze blote knieën moesten bedanken voor die optocht. Uiteraard hadden wij daar een andere mening over. Door onze aanwezigheid in Zeeland had deze optocht immers een extra aantrekkingskracht. Later heb ik nog vaker met Henk mogen samenwerken bij de opvolgers van de halfvastenclub (Samenloop onder andere) en toen was er een totaal andere man met de beste bedoelingen. Toen hij plotseling overleed, verloor Zeeland een groot organisatietalent.

Jan van As